Yıllardır, Emeklerde yaptığımız hemen hemen her kutlamanın pastası Savoy’dan alınır.
Emekle ben, karaorman pastasına düşkünüz. Her daim taze çikolatalı keki, çok hafif ve lezzetli kreması, bol vişne ve çikolata parçalarıyla bu pastanın gönlümüzdeki yeri ayrıdır. Aslında bilindik bir pasta ve büyüklü küçüklü birçok pastanede yapılıyor ama Savoy’un yaptığı daha bir lezzetli, daha bir hafif, daha bir masum. En azından benim için bu böyle -ki ben yaş pasta pek sevmeyen, hatta 40 yıl yemese yine de aklına yaş pasta gelmeyecek biriyim-.
Şimdi, nereden esti Savoy’u yazmak, hele bir de, aslında mille feuille pastası, poğaçaları, sandviçleri, paskalya çöreği, kurabiyeleri ile ünlü Savoy’un yaş pastasını yazmak? En son Yasin’in doğumgünü için, buradan meyveli bir pasta aldığımızda ve yiyen herkesi her zaman olduğu gibi tavladığında, dedim ki bu beğeniyi paylaşmalı artık.
Yalnız önceden söylemeliyim: Savoy’un pastasından, bir Pelit’inki ya da bir butik pastaneninki gibi iddialı ve yoğun bir baş yapıt beklemeyin. Bu, daha naif, sade, insanı yormayan bir pasta. Tadı yenilikçi olmayan, süsü püsü süper klasik ama lezzeti gülümseten bir pasta. Oscarlarla, Altın Palmiyelerle alakası olmayan ama DVD sini alıp defalarca izlediğiniz filmler vardır ya, işte bu pasta öyle bir şey. Evet, tam olarak öyle bir şey.