Cumartesi gecesi, İstiklal Caddesi’nde sinemadan çıktıktan sonra, her ne kadar biraz acıkmış da olsak, açlığı bir an için boşverip ilk iş olarak kendimizi hızlıca kalabalıktan dışarıya atmaya baktık. Arabaya binince, yolumuzun üzerinde “ne yesek?” diye düşünürken, benim aklıma Arnavutköy’deki Bodrum Mantı geldi.
Ben domates çorbası istedim. Tuz gölünün salçalısı geldi. Ağzım, çorbayı içerken tuzdan buruş buruş oldu.
Yasin, mantının kızarmış versiyonu olan feraye yedi. Bu feraye, bilen bilir, Casita çıkışlı bir tür mantı. Orada da tatmıştım ve insanların ferayenin nesini sevdiklerini anlamamıştım; Casita’dan ayrılanların açtığı ve tat olarak çok benzer yemeklerin servis edildiği Bodrum Mantı’da da tattım ve yine anlamadım. Yasin de, tam olarak sevemedi zaten. Anladık ki biz suda haşlanmış mantıcılardanız.
Mantı 12, çorba 6 TL.