Rumelihisarı’nda açılan Mama, af’illi pizzacılar serisinden yeni bir parça. Şaka bir yana, valla ne yalan söyleyeyim, mekanın havası da hoş, pizzaya odaklı menüsü de, o asık suratlı bayan garson dışında servisi de. Ne çok cool bir yer, ne çok samimi, ne çok mütevazi, ne de çok şık. Tam “yemeğini ye ve takıl” mekanlarından.
Yasin karidesli pizza yedi, ben fırında soslu levrek. Benim balığımın domatesli sosu şahaneydi, Yasin’in pizzasının da kıtırı. İki kadeh şarap ve iki kahveyle beraber toplam 50 ya da 60 verdik diye hatırlıyorum.
Menüde merak uyandıran o kokteyleri deneyemedik, ben ona yanıyorum. Hatta, sırf onları denemek için bir ara yeniden gitmeyi planlıyorum, açıkçası.
ben de mamanın tavuklu bi pizzasını yemiştim..ben kıtırını ama ortasının yumuşaklığını sevmiştim:)yalnız bence yine de pahali bir yer..
Bu pahalilik mevzusu, ilginc bir mevzu aslina bakarsan. Nereye gore pahali mesela? Bazen ben de diyorum bir yer icin “yuh, cok pahali !!!’ diye, sonra oturup dusunuyorum. Bir yerde yemek yerken, parasini odedigimiz tek sey yemek midir acaba? Mekanin konumu, ismi, cismi, musteri kitlesi icin sectigi sinif, bunlarin hepsi bana kalirsa, o menudeki fiyatlari bayagi bayagi etkiliyor. Yoksa sadece yenen seyler degil.
Dolayisiyla Mama konusuna gelirsek, Doors grubun Bogaz`daki pizzacisinin cok da ucuz bir yer olmasini beklemek biraz hayal olur gibi geliyor bana. Iste kapitalist dunyanin aci gercekleri edebiyati yapabiliriz tam bu noktada, gayet de hakli olarak :)
Ama ne var biliyor musun? Beni asil sasirtan lokantalar, genelde sag gosterip sol vuranlar oluyor. Pahali durmayip, pahali bir isim tasimayip, gecirme operasyonu yapanlar. Iste o noktada, insan biraz kizabiliyor, yine gayet hakli olarak :)